Dag 27

Op deze iets minder zonnige dinsdag heb ik even tijd om jullie weer op de hoogte te houden van ons leven hier. Nu we een aantal weken meedraaien op het eiland mogen we toegeven dat het vandaag niet zulk mooi weer is. Met bewolking en slechts 28 graden is het een koude dag, maar wees gerust er zijn betere beloftes voor de komende dagen.
Het was een goede dag om onze ervaringen om te zetten in de eindproducten voor onze minor, want ook al lijkt het hier een en al vakantie we zijn hier toch echt voor school. De eerste reflecties zijn geschreven en de artikelen over internationalisering in het onderwijs zijn in de maak.
Maar wat hebben we verder nog meegemaakt afgelopen week...

Afgelopen week ben ik verder gegaan met het project samsam waarbij de leerlingen een tijdschrift maken over het leven op Curaçao. In Nederland doet een klas hetzelfde waarna de tijdschriften worden uitgewisseld. Uit mijn eerdere lessen bleek dat de leerlingen ontzettend nieuwsgierig zijn naar dit bekend maar toch onbekende land aan de andere kant van de oceaan. Ik heb de hele familie toen de opdracht gegeven om foto's te maken van ons eigen Nederland. Afgelopen dinsdag heb ik alle leerlingen tijdens de computerles voor het digibord gezet met het verhaal dat ik de leerlingen Nederland wilde laten zien. De foto's van fietsen, sloten, rijtjeswoningen, flats en zelfs een caravan riepen veel vragen op. (Ga je in zo'n klein wagentje op vakantie? Maar waar is dan de badkamer, dat doe je toch niet!) De leerlingen waren nog niet klaar met Nederland en dus zijn we met behulp van streetview op pad gegaan naar mijn woonplaats Reusel om mijn huis te bekijken, we zijn naar de Efteling, De dam in Amsterdam geweest en hebben zelfs een blik geworpen op het huis waar een van de leerlingen vroeger heeft gewoond. Het kon niet op en ze waren ook zeer teleurgesteld toen de les voorbij was. Het vormde een zeer goede basis voor de latere les waarbij de leerlingen weer met hun eigen tijdschrift aan de slag moesten.

Daarnaast heb ik deze week het vertrouwen van de leerkracht en directrice gekregen om een uur alleen zorg te dragen voor de klas. Juffrouw Daimaris moest naar de oogarts en liet de klas bij mij achter. Bijzonder om ook hier het vertrouwen te krijgen.

Buiten de schooldagen hebben wij ons weer goed vermaakt op het terras, met winkelen en zwemmen op ons nieuw verworven strandje. Daarnaast hebben wij deze week de Surinaamse keuken op het eiland uitgeprobeerd en komen we om in de complimentjes van de Curaçaoënaars, wat altijd mooi meegenomen is natuurlijk. Het geven van complimentjes is hier trouwens de normaalste zaak van de wereld. Nederlands mannen:daar kunnen jullie nog wat van leren....

Hier laat ik het weer bij voor deze week.
Ik laat snel weer van me horen
Groetjes,